Blog 9: Ondernemerschap

Maandag 15 april 2019.

In het afgelopen weekend keek ik, tijdens een wandeling op een frisse en zonnige lentedag, terug op de afgelopen drie maanden als ondernemer. De maand januari, waarin ik mijzelf heb voorbereid op het ondernemerschap. De maand februari, waarin ik ‘live’ ging. De maanden maart en april waarin ik ‘proefde’ van het werken als zelfstandig ondernemer.

Conclusie: Het is wennen, het voelt goed en ik zou niet meer anders willen.

Het is wennen

De onzekerheid. De verantwoordelijkheid. De administratie.

Vanzelfsprekend had ik spaargeld. Ik investeerde in mijn bedrijf. Onder andere door een aansprekende huisstijl, een logo en een website. Ik kocht een laptop en richtte een kantoorruimte in. Ik schafte een auto en een telefoon aan. Al snel was het spaargeld op. Dan knaagt de onzekerheid. “Ga ik wel geld verdienen?”. “Kan ik mijn rekeningen betalen?”. Gelukkig heb ik relatief snel een aantal succesvolle bemiddelingen afgerond waardoor de cashflow op gang kwam.

Ik moet ook wennen aan de verantwoordelijkheid. Ik kan niets meer ‘afschuiven’ op anderen. Zelf neem ik alle verantwoordelijkheid. Soms geeft dat stress. Ik probeer mijzelf te dwingen om niet direct te handelen. Structuur en overzicht te creëren. Ik tel regelmatig tot tien (honderd of soms duizend). Beetje bij beetje komt het vertrouwen dat ik de verantwoordelijkheid, om vanuit zelfstandig ondernemerschap te werken, aankan.  

De administratie blijft een valkuil. Simpelweg omdat ik het niet leuk vind. Ik besef mij echter wel dat bij goed ondernemerschap, een correcte en overzichtelijke administratie heel erg belangrijk is. Maar eerlijk is eerlijk. Zodra de financiën het toelaten, huur ik een backoffice medewerker in.

Het voelt goed

De vrijheid. De rust. De ruimte.

Niet hoeven nadenken over het vrij vragen tijdens de schoolvakanties. Zelf besluiten wanneer je welke werkzaamheden uitvoert. Geen collega’s of managers die verwachtingen hebben. Geen druk meer van omzetlijsten, forecast en kpi’s.

De rust van een kantoor voor mijzelf. Waar ik soms vanuit mijn zithoek naar buiten staar en uitkijk over het prachtige oude centrum van Zutphen. Dan kan ik rustig nadenken over mijn doelen, acties en wensen.

De ruimte om andere dingen te doen. Zo start ik vanaf deze week in een parttime corporate recruitment opdracht. Een nieuwe ervaring voor mij. Ik krijg de kans om mee te werken op een corporate recruitment afdeling van een zorgorganisatie. Mijn kennis en ervaringen te delen met hen. Maar ook om te leren van hun interne organisatie processen. Ik heb er heel veel zin in!   

Ik zou niet meer anders willen

De uitdaging. De zelfstandigheid. De vooruitzichten.

De uitdaging om van betekenis te zijn. Afgelopen week was ik op bezoek bij het Ronald McDonald huis in Nijmegen. Mijn voornemen om als kamersponsor een structurele bijdrage te leveren aan dit fantastische goede doel, wordt werkelijkheid. Naast de kamerdeur van de kamer, waar wij als gezin, 6 maanden sliepen, om dichtbij onze zieke dochter te kunnen zijn, staat vanaf volgend jaar mijn bedrijfsnaam. Door mijn jaarlijkse bijdrage kunnen vaders en moeders iedere avond een kus geven aan hun zieke kind in het Radboud UMC.

De zelfstandigheid om naast mijn werkzaamheden vanuit Wallerbosch Recruitment & Advies, ook nevenactiviteiten te kunnen uitvoeren. Afgelopen weekend organiseerden wij vanuit de Ladies Circle een Charity March. Een familiewandeling waarbij we een prachtig bedrag hebben opgehaald voor twee stichtingen. Daarnaast fungeer ik komend jaar als secretaris van het bestuur van onze Circle. Samen met 18 andere dames uit de regio Zutphen willen we meer dan € 20.000 ophalen voor diverse goede doelen.

Tenslotte de vooruitzichten. In het ondernemerschap heb ik ambities. Geen ambitie om een groot recruitment bureau te worden. Ik heb de ambitie om persoonlijk, transparant en betekenisvol te zijn en te blijven. Professionals en organisatie met elkaar te verbinden.

Ik wens jullie een ondernemende en betekenisvolle week toe!